Na Wielkanoc w staropolskich dworach ziemiańskich jaja gotowano w ogromnych ilościach: zajmowały całe patery na stole – wszak nie mogło ich zabraknąć dla nikogo. Stanowiły także dekorację stołu.
Liczne kolorowe zdobione jaja przygotowywały dworskie dzieci i młodzież. Zadanie to zlecano także miejscowej wiejskiej gospodyni, która specjalizowała się w tego rodzaju rękodzielnictwie, co pozwoliło na przekazywanie z pokolenia na pokolenie tej pięknej tradycji ozdabiania jaj wzorem charakterystycznym dla danego regionu:
- Pisanki przygotowywano dzięki pokrywaniu skorupki woskowym wzorem, a następnie gotowaniu w barwniku.
- Skrobankami i rysowankami nazywano jaja, na których po ugotowaniu w barwniku, wydrapywano dekoracyjne ornamenty.
- Kraszanki, malowanki i byczki to jednobarwne jaja gotowane w barwniku. Kolor żółty uzyskiwano dzięki gotowaniu w łupinach cebuli lub np. w pąkach kaczeńców. Brunatne jaja powstawały dzięki wodzie z wydrążonego dębowego pnia. Listki ciemnie malwy zapewniały fioletową barwę skorupki. Osikowe bazie z dodatkiem ałunu, młodego żyta dawały kolor zielony, zaś krokusy – pomarańczowy. Kolor czerwony uzyskiwano dzięki wywarowi z owadów zwanymi czerwcami.
